O fragmento que máis me gustou foi o de Café Lumiere (Hou Hsiao-hsien), xa que nel están a xogar coas cores tristes (grises e brancos) en contraste coas herbas verdes desenfocadas no primeiro plano. Tamén me chamou a atención o de Pobre de Mi (Jean-Luc Godard), xa que utilizan o efecto de desenfoque para manter o misterio ata que quede ben enfocado o plano.
Antón Pérez
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada